‘Iha loron terseiru nia moris hi’as ona husi mate, hanesan hakerek iha Eskritura.’ 1 Korinto 15: 4

Paulo hakerek: ‘Tanba hau hatoo ba imi liafuan importante nebee hau mos simu: katak Kristu mate tanba ita nia sala tuir Eskritura; katak ema hakoi Nia, no iha loron terseiru Nia moris fali tuir Eskritura; no katak Nia mosu ba Cefas, depois sira nain sanulu resin rua; no depois Nia mosu ba maun-alin sira nain atus lima resin iha tempu ida. Ema barak hosi grupu nee sei moris hela, maibee balu toba mate ona. Depois Nia mosu ba Tiago, depois ba apostolu sira hotu. Ikus mai Nia mosu mos mai hau, hanesan bebee nebee moris mai iha tempu nebee la loos.’ (1 Korinto 15: 3 – 8)

Ema matenek-na’in balu ne’ebé boot liu iha istória komesa sai ateista no ikusmai tau fiar ba Kristu. Tanbasa? Sira halo ezaminasaun ba prova sira! Se Jesus mak hanesan Maromak Nia deklara, Maromak ne’ebe halo aan hanesan ema, mate ba ita-nia sala no moris hi’as fali, entaun sira hatene katak sira iha ona desizaun ne’ebé troka sira-nia moris: simu Nia ka la simu Nia. No imi tenke halo desizaun ne’ebé hanesan.

Iha loron Pentekosta, Pedro hatete ba ninia rona-nain sira: ‘Ema entrega Jesus ba imi tuir Maromak nia planu no Nia hatene ida nee uluk kedas. No imi prega Jesus ba krús no oho Nia liu hosi ema aat sira nia liman. Maromak halo Jesus moris fali. Nia kore terus mate nian hosi Jesus. Tanba terus mate nee la iha kbiit atu kaer Jesus.’ (Atos 2:23-24)

Sira dehan: Saida mak ita tenke halo? Depois Pedro dehan ba sira, “Arepende ba, no imi ida-idak simu batizmu hodi Jesus Kristu nia naran atu hetan perdua ba sala, no imi sei simu prezenti Espíritu Santu nian. Iha loron ne’ebá ema manán Kristu nia moris hamutuk rihun tolu, no igreja ne’e lansa daudaun. Tuir loloos, Jesus mate tanba imi-nia sala no hamriik fali hodi reprezenta imi nu’udar imi-nia advogadu iha Maromak nia kadunan oin. Se imi matenek, imi sei simu Nia nu’udar imi-nia Nai no Salvador, tanba imi hatene katak agora Nia sei fó moris barak ba imi, no moris rohan-laek iha lalehan.

Aihan Espiritual: 1 Kor 15, Lucas 24:1-12